Koltukların bazıları boş kalmış, bazıları ise valizlerle dolmuş. Saksı çiçekleri, biblolar ve yastıklar itina ile yerleştirilmiş, perdeler kapalı.
Sosyal medyanın Farsça konuşulan platformlarında dikkat çeken bir akım bu: “Evin son fotoğrafı”.
İnsanlar, şehirlerini terk etmeden önce kapılarını kapatıp paylaştıkları bu anlarla, ardında bıraktıkları yaşamlarını belgeliyorlar.
İsrail’in İran’a yönelik bombardımanlarının devam ettiği dönemde, Tahran’daki birçok kişi, yolların tıkalı ve yakıt kuyruklarının uzamasına aldırmadan kaçma kararı aldı.
Geri döndüklerinde evlerini bulup bulamayacaklarını bilemeden yola çıktılar.
Bir sosyal medya kullanıcısı, “Sevdiklerimden geriye kalanları topladım, çiçeklerimi suladım ve yola çıktım. Eğer bir daha geri dönüp dönemeyeceğimi bilemeden çıkıyorsam… bu, dayanılmaz derecede zor” şeklinde yazdı.
Başka bir kullanıcı, “Evim hiç bu kadar hüzünlü olmamıştı. Geri dönüp dönemeyeceğimi bilmiyorum” ifadelerini kullandı.
Bir başka paylaşıma göre, bir kullanıcı çalışma masasının fotoğrafını yayınladı. Fotoğrafında bilgisayar ve kulaklıklar düzenli bir şekilde yer alıyordu.
Altına şu notu düştü: “Uğruna uykusuz kaldığım, stresle dolu hayatıma veda ettim. Umarım döndüğümde hâlâ yerlerinde olurlar.”
Başkent Tahran’da yaşayan bir kişi, üniversite ve iş hayalleriyle şehre geldiğini belirtti ve “Evdeki her şeyi sevgiyle yerleştirdim. Sessizce veda ettim. Bir gün tekrar bu güzel ve güvenli yuvama dönebilir miyim, bilmiyorum” dedi.
Bu insanlar, İsrail’in açıkladığı tahliye çağrısından çok daha önce ayrılmaya karar vermişti.
İsrail ordusu, Pazartesi günü Tahran’ın kuzeyindeki geniş bir alanın boşaltılması gerektiğini bildirdi ve harita üzerinde belirttiği bölgeleri duyurdu.
Bu uyarı, yürütülen hava saldırılarının ardından geldi ve en az 224 kişi hayatını kaybetti.
Tahran’ın karşı saldırılarında ise en az 24 kişi yaşamını yitirdi.
İsrail’in hedefleri arasında nükleer ve askeri tesislerin yanı sıra üst düzey yetkililere de saldırılar yer alıyordu. Ancak, saldırıların kapsamı genişledikçe başkent Tahran defalarca vuruldu; bazı saldırılar yerleşim alanlarına da isabet etti.
Bu durum, şehir sakinleri arasında paniğe yol açtı.
BBC muhabirleri, İran hükümetinin kısıtlamaları nedeniyle ülke içinden bilgi almakta zorluk çekiyor. Ancak bazı İranlılar, yaşadıkları durumu BBC Farsça Servisi ile paylaştı.
Bazı Tahranlılar ise kalmayı tercih etti. Düşünceleri, ya yaşlı aile bireyleri, ya sağlık sorunları ya da gidecek yerlerinin olmamasından kaynaklanıyordu.
Hamile bir kadın, “Bu trafikte nasıl hayatta kalabilirim? Her şeyim burada.” diyerek, Tahran’dan ayrılmanın kendisi için zor olduğunu belirtti.
Başka bir kadın, tek başına gideceği 800 km uzaklıktaki ailesinin yanına gitmeye cesaret edemediğini ifade etti ve “Tahran’dan ayrılmak en büyük korkum. Yakıt kıtlığı ve uzun mesafe beni endişelendiriyor” dedi.
Arkadaşlarının trafikte saatlerce beklediğinden de bahsetti ve “Normalde 10-12 saat süren yolculuk, onlara 20 saate mal oldu. Otobüs bileti bulmak da imkansız” sözlerini ekledi.
Kendini iki küçük çocuğun annesi olarak tanıtan bir kadın,”Ben hiçbir yere gitmiyorum.
