Gazze’de yaşasalar ya şehit olurlardı ya da gazi… İstanbul’da başörtüleri parçalandı… Hangisi evla, siz karar verin
Ömer Adil
–
+
Gazze’de kayıtlara geçen 50 bin şehidimiz oldu.
İçlerinde kadın, çocuk, yaşlı, genç ne ararsanız var.
Bir o kadar da toprak altında kalan ve arayıp soranı kalmamış kayıplar var.
Ülkemizde ise 85 milyonluk nüfusumuz var.
Ülke nüfusunun içinden ise 9 genç çıkıp Gazze’nin acısıyla seslerini biraz yükseltmişler.
Hatta sizin dediğiniz gibi olsun, size iftira atmışlar.
Daha ötesi yok!
Yani siz sütten çıkmış ak kaşık mısınız?
Kimseye iftira atmadınız mı?
Yalan ve iftira çıkmadı mı hiç ağzınızdan?!
Neden bu kadar alındınız?
İnsanlar ne yapsın anlamadık ki!
Ayrıca ortada iftira falan da yok.
Dağ gibi gemiler var.
İstanbul’da yaşayan Gazze sevdalısı bir genç ne yapsın, siz söyleyin.
Yüreğinde Gazze’nin acısını hisseden Ayşenur Ezgi Eygi, gidip İsrail bombalarının altında mazlum insanların elinden tuttu.
Günlerce oradaki insanların acılarına omuz verdi.
Sonunda da beklenen acı haber geldi.
6 Eylül günü işgal güçleri tarafından başından vurularak şehit edildi.
Mesela Ayşenur, İstanbul’da kalıp Gazze hassasiyetiyle hareket etseydi şehit olmazdı ama ya Silivri’de ya da Metris’te olurdu.
O, şehitlik yolunu seçti.
İstanbul’da kalanlar ise Gazze’ye zulüm taşıyan, ölüm taşıyan gemilere engel olmaya çalışıyor.
Onlardan 9 kişi derdest edildi.
Daha sonra mı?..
Daha sonra daha kötüsü oldu.
TUTUKLANDILAR…
Daha sonra mı?..
Daha sonra çok daha kötüsü oldu.
BAŞÖRTÜLÜ KIZLARIMIZ CEZAEVİNDE EN AĞIR PSİKOLOJİK İŞKENCEYE UĞRADILAR…
BAŞLARINDAKİ ÖRTÜ MAKASLA PARÇALANDI.
Daha sonra mı?..
Daha sonra başörtüsünü parçalayanlar açığa alındı.
Sağ olsunlar, başörtüsüne sahip çıktılar!!
Fırsat olsa da o genç kızlarımıza sorsak.
Acaba Gazze’de olup da şehit olmayı mı isterlerdi, yoksa bu zulme maruz kalmayı mı?
İsrail’e giden gemilerin arkasından su mu dökselerdi?
Peki yüreği Gazze’nin acısıyla yanan insanlar ne yapsın?
Onu söyleyin bari!
İsrail’e giden gemilerin arkasından su mu döksünler?
İslam dünyasının hamisi gibi davranan koskoca ülkede milyonların yaptığı tek iş; beddua.
Bazıları da Gazze halkı için dua ediyor.
Elbette dua müminin silahıdır ama fiili dua yapmadan yan gelip yatmak da vebalden kurtarmaz.
Milyonlar, dediğimiz gibi beddua ederken bir grup yüreği yanan genç de ayağa kalkıp Gazze’de insanlık dışı zulüm için feryat etmiş.
Hepi topu 9 kişi.
Aslında o 9 kişi, dönüp bir de bizler gibi gamsız insanların suratına okkalı bir şamar atmalıydı.
Hak ettik doğrusu.
Şahsen biz alınmazdık.
Bırakalım da birileri de sınırlarınızı zorlasın.
Gazze’deki masum sabilerin hatırına en azından bigâne kalın…
Çok ileri gittiniz zira!
Marifet, başörtüsünü parçalatmamak mı, parçalayana ceza vermek mi?
Elbette iktidara başörtüsü düşmanı demiyoruz ama bu ülkede yapılan her olumlu işte nasıl iktidarın katkısı varsa olumsuz işte de aynı iktidarın aynı oranda katkısı vardır.
Ülkeyi yöneten insanların yönetim biçimi en tepeden başlayarak en aşağıya kadar sirayet eder.
Mesaj, yazılı olmasa da gardiyanlara, güvenlik görevlilerine ulaşır.
Onlar da eline geçirdiği makas ile zulüm altındaki evlatlarımızın başörtülerini parçalarlar.
Yani dememiz o ki; siz bu gençlere karşı öyle bir kinle hareket ettiniz ki, o kin, demir parmaklıkların arkasına kadar ulaştı ve orada 28 Şubat’ta görülmeyen bir zalimlik sergilendi.
Sizin, o zalimliğe imza atanlara vereceğiniz ceza zulmü bertaraf etmez, aksine tarihin karanlık sayfalarına not ettirir.
